Χωρίς όμως ακόμα να την βλέπουν να έρχεται…
Οι κατηγορίες είναι πλέον δεδομένες: κάθε φορά βαφτίζονται αυθαίρετα παράνομη βία, διατάραξη κοινής ειρήνης, παρακώλυση συγκοινωνιών κλπ, αναφερόμενες σε απλές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των κατοίκων ενάντια στην αποστείρωση και αποψίλωση του τόπου τους.
Οι υπάλληλοι της εταιρείας-μάρτυρες κατηγορίας αποτέλεσαν και στις δύο υποθέσεις ήρωες ενός θλιβερού θεάτρου: “η εταιρεία μας έστειλε να καταθέσουμε”, “δεν ξέραμε τα ονόματα”, “ένας από το χωριό μου έλεγε κάποια ονόματα”, “υπήρχαν σε κάποιες ημερήσιες αναφορές που τις καταστρέφουμε όμως λόγω σεβασμού στα προσωπικά δεδομένα (sic!)”.
Το γεγονός ότι τουλάχιστον σε τέσσερις (4) περιπτώσεις αγωνιστών, αυτοί αποδεδειγμένα απουσίαζαν από τον τόπο των συμβάντων (ενώ όλοι οι άλλοι περήφανα αποδέχονταν την παρουσία τους εκεί) έκανε ακόμα πιο προκλητική τη βιομηχανία ψευδών μηνύσεων της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.
Η οποία γνώρισε το αποκορύφωμά της με την αποκάλυψη από τον συνήγορο υπεράσπισης εξουσιοδότησης του Διευθύνοντος Συμβούλου Δημητριάδη για κατάθεση μήνυσης 10 μέρες πριν καν συμβούν τα γεγονότα…
Δεν συνεχίζεται μόνο η καταστροφή, αλλά και ο αγώνας…